NISUS

I.

NISUS

Comagenae Urbs, Antonin.

II.

NISUS

Hyrtaci fil. Euryalo indissolubili amicitiae vin culô coniunctus; quorum historiam copiosê satis describit Virg. l. 9. Aen. v. 184.

III.

NISUS

Megarensium Rex, prupureo capillô insignis, a quo, cum regni sui fatum pendere nôsset, diligentissime eum asservabat. Verum cum postea Megarenes una cum Atheniensibus invidiâ corepti, Androgeon, Minois filium, palaestritam insignem interfecissent, Minosque eam ob causam Megarensibus bellum inferret: Scylla, Nisi filia, hostis amore correpta, patrem purpureô capillô spoliavit, unaque (ut erat in fatis) patriam hosti tradidit. Quam rem tam iniquô animô tulit Nisus, ut doloris impatientiâ extabuerit, deorumque miseratione mutatus sit, in Haliaeetum avem ex genere accipiturm: Scylla autem, cum sesepraeter spem a Minoe (quem patriae proditiones satis se demeruisse putabat) desertam videret, in Cirin avem cristatam conversa est, cum quâ Haliaeetus etiam hodie internecinum odium exercet, Virg. Georg. l. 1. v. 404.

Apparet liquido sublimis in aere Nisus,

Et pro purpureo poenas dat Scylla capillo.

Quacumque illa levem fugiens secat athera pennis,

Ecce inimicus atrox magnô stridore per auras

Insequitur Nisus: qua se fert Nisus ad auras.

Illa levem fugiens raptim secat aethera penni.

Tota fabula est l. 8. Met. v. 8. Sic enim ille:

———— Cui splendidus ostro,

Inter honoratos medio de vertice canos,

Crinis inharebat magni siducia regni:

Apollodor. l. 3. πορφυρέαν εν μέσῳ τῆς κεφαλῆς vocat, Tibullus l. 1. Eleg. 4. v. 63.

Carmine purpurea est Nisi coma, carmina ni sine

Ex humers Pelopis non nituisses ebur,

Propertius l. 3. Eleg. 18. v. 21.

Tuque ô Minoâ venundata Scylla figurâ,

Tondens purpureâ regna paterna comâ.

Ovidius, Artis Amatoriae l. 1. v. 331.

Filia purpureos Nisi furata capillos,

Et l. de Rem. Am. v. 67.

Impia si nostros legisset Scylla libellos,

Haesisset capiti purpura, Nise, tuo.

Nic. Lloydius. Nempe arcana Regni, et Patris Regis consilia, Scylla hosti prodidit, quae purpureae comae schemate Poetis indigitantur. Sed et latet in fabula hac vestigium sacrae veritatis, de coma Samsonis Iudicis. Israelitarum fortissimi, quâ Delilae astu resectâ, defecerunt vires eius, et illehostibus Philistaeis praeda fuit. Vide supra in voce Caesaries, nec non ubi de Samsone. Coeterum eiusdem nominis mons, in eadem regione, memoratur Statio Theb. l. 2. v. 382.

Hinc praetervectus Nisum, et te mitis Eleusin

Lavus habet ———— ————

Ad quem locum, vide Lutatium. De Nisa vero urbe ibidem in voce Nisaea.